نماینده مردم مشهد و کلات در مجلس شورای اسلامی با رد گفته های مسوولان وزارت ارتباطات درباره کاهش قیمت اینترنت در ایران، گفت: فقط وقتی می توانیم ادعا کنیم اینترنت ارزان شده که اولا این کاهش قیمت در محصول نهایی که در اختیار مردم قرار می گیرد، باشد و ثانیا اتفاق ملموسی در هزینه ها رخ دهد.

حجت الاسلام نصرالله پژمان‌فر نماینده دوره نهم و دهم مجلس شورای اسلامی و عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی از حوزه انتخابیه مشهد و کلات در استان خراسان رضوی است. او از جمله نمایندگانی است که از ابتدای حضورش در مجلس شورای اسلامی در دوره نهم اهتمام فراوانی به امور فرهنگی و مباحث روز مرتبط با اینترنت و شبکه‌های اجتماعی داشته است و همواره پیشبرد شبکه ملی اطلاعات را پیگیری کرده است. پژمان‌فر که در دوره دهم مجلس شورای اسلامی عهده دار ریاست کمیسیون فرهنگی شده است در گفت‌وگوی اختصاصی با خبرنگار ماهنامه نسل چهارم، پیرامون اقدامات اخیر شرکت ارتباطات زیرساخت سخن گفته است. رییس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی، که در مجموعه منتقدین وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات جای دارد، معتقد است که هنوز عموم مردم و کاربران، کاهش قیمت اینترنت را لمس نکرده‌اند.
نصرالله پژمانفر با انتقاد از فعالیت های وزارت ارتباطات در حوزه اینترنت، گفت: یکی از مسائل اساسی در این زمینه مشکل قیمت اینترنت است، بنده در مناظره ای که با مدیرعامل شرکت ارتباطات زیرساخت در برنامه گفتگوی ویژه خبری داشتم بر این نکته تاکید کردم که قیمت اینترنت در ایران بیش از ۱۰ برابر ارزش واقعی آن است، اتفاقا در همان برنامه، مدیریت شرکت ارتباطات زیرساخت هم این موضوع را نفی نکرد و خود دوستان ما در وزارت ارتباطات اذعان دارند که قیمت اینترنت باید ۹۰ درصد کاهش پیدا کند، البته این کاهش، حداقل نقطه مطلوب ما برای قیمت اینترنت است.
نماینده مردم مشهد و کلات در مجلس شورای اسلامی با رد گفته های مسوولان وزارت ارتباطات درباره کاهش قیمت اینترنت در ایران، گفت: فقط وقتی می توانیم ادعا کنیم اینترنت ارزان شده که اولا این کاهش قیمت در محصول نهایی که در اختیار مردم قرار می گیرد، باشد و ثانیا اتفاق ملموسی در هزینه ها رخ دهد.
پژمانفر در ادامه افزود: علی رغم پی گیری های مجدانه بنده و تاکیدات بسیاری از کارشناسان، در سال‌های اخیر، هیچ کاهش قیمت قابل ذکری در اینترنتی که به دست مردم می رسد رخ نداده، تنها اتفاقی که در این مدت رخ داده است، ارزان تر شدن ناچیز قیمت اینترنت برای اپراتورها و ارائه دهندگان خدمات اینترنتی است، یعنی باید بگوییم که دولت اینترنت را به دلالان و واسطه ها ارزان تر می فروشد.
وی همچنین تاکید کرد: اگر در زمینه قیمت اینترنت با اغماض فقط می گوییم که اتفاق ملموسی نیافتاده است، اما در حوزه کیفیت باید بگوییم که نه تنها اتفاق در خور تاملی رخ نداده که باید بگوییم به عکس، اوضاع کیفی اینترنت تنزل نیز یافته است؛ چرا که با تبلیغات گسترده، ورود پیام رسانها و نرم افزارهای مختلف و شعارهای تشویقی، تعداد کاربران و زمان کاربری آنها در فضای مجازی افزایش یافته است و متناسب با این حجم اضافه ای که به شبکه ورود پیدا می کنند، سطح کیفی اینترنت رشد نداشته است، لذا در سالهای اخیر با افت استانداردهای خدمات اینترنتی نیزمواجه بوده ایم.
رییس کمیسیون فرهنگی مجلس دهم با اعلام اینکه مشکلات مردم در فضای مجازی به همین جا هم ختم نمی شود، افزود: در این سالها اقدام ملموسی در جهت مدیریت شبکه ملی اطلاعات انجام نشده است و هنوز این سوال وجود دارد که چرا ما نباید همچون کشورهای پیشرو در فضای مجازی نظیر کره جنوبی، هند و چین شبکه ملی ارتباطات داشته باشیم؟
پژمانفر با اشاره به تجربه کشوری نظیر کره جنوبی در این زمینه، گفت: دولت سئول شبکه اینترنت ملی را با قیمتی بسیار ارزان و کیفیتی عالی در اختیار شهروندانش قرار داده است و مردم این کشور بیش از ۹۳ درصد فعالیت‌های اینترنتی خود را از طریق این شبکه انجام می دهند و تنها در زمینه هایی که نیاز به تبادل اطلاعات با خارج از کشور وجود دارد به شبکه سراسری متصل می شوند، اما تجربه سالهای اخیر در ایران این ذهنیت را به وجود آورده است که وزارت ارتباطات، اهتمامی برای راه اندازی اینترنت ملی ندارد.
پژمانفر در عین حال تاکید کرد: در نبود شبکه ملی اطلاعات، مردم ناگزیرند اینترنت گران قیمت را با نازل ترین کیفیت تحمل کرده و برای دریافت یک فیلم یا محتوای مختصر و نه چندان حجیم، مدتها وقت و انرژی و هزینه صرف کنند.
این نماینده مجلس شورای اسلامی، نبودن امنیت در فضای مجازی را نیز ناشی از اهمال در راه اندازی شبکه ملی اطلاعات عنوان کرد و افزود: کافی است مراجعه ای مختصر به پرونده های در اختیار پلیس فتا بیاندازیم تا آمار تاسف انگیزی از کلاهبرداری ها و سوء استفاده های مختلف، آشفته حالی این شهر بی در و پیکر مجازی را بیشتر برای ما نمایان کند.
پژمانفر گفت: وقتی ما مدیریت و اختیاری در فضای مجازی نداشته باشیم، این آسیب های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی به مردم دور از انتظار نخواهد بود، در محیط واقعی اگر کسی مرتکب جرمی شود، قوه قضاییه و دستگاههای امنیتی ورود پیدا می کنند و جلوی گسترش تهدید و تخلف را می گیرند، اما در شرایطی که دستگاه امنیتی ما تسلطی بر فضای مجازی ندارد، چگونه می توان انتظار داشت بتوانیم مردم را آنگونه که شایسته است در برابر آسیبهای فضای مجازی محافظت کنیم؟
رییس کمیسیون فرهنگی مجلس، منافع اقتصادی را عامل بی میلی دولت برای راه اندازی شبکه ملی اینترنت عنوان کرد واظهار کرد: متاسفانه به نظر می رسد وزارت ارتباطات می خواهد با اینترنت گران قیمت و بی کیفیت، همچنان دست در جیب ملت داشته باشد. در دولت از خرد و کلان همه درباره توسعه شبکه های اینترنتی و ارتباطی شعار می دهند، اما این گسترش استفاده، نه تنها برای مردم مقرون به صرفه نیست که مدیریتی هم بر روی آن وجود ندارد، در واقع دولت تنها تلاش کرده است که سهم خود را در استفاده مردم از فضای مجازی افزایش دهد. در صورتی که اگر دید دلسوزانه ای در این حوزه وجود داشت با راه اندازی این شبکه، علاوه بر امکان دسترسی مردم به اینترنت ارزان قیمت و عایدی اقتصادی مستقیم آن برای ملت، بیش از یکصد هزار فرصت شغلی ایجاد می شد و همین دهها هزار فرصت شغلی می توانست زمینه ساز توسعه و رونق اقتصادی شود.
وی، ایده درآمدزایی وزارت ارتباطات از طریق ترانزیت را نیز خیال خام دولتی ها دانست و گفت: اینها تنها آرزوهای وزارت ارتباطات است که تصور می کنند غرب به آنها چنین امکانی را خواهد داد، در واقع در پاسخ به این چشم انداز خیالی که به درآمدزایی از طریق ترانزیت اینترنت امید بسته اند باید بگویم که داشتن چنین رویایی ایراد ندارد، اما نباید در این باره به مردم آدرس اشتباه بدهید، چرا که با سنگ اندازی های موجود و نبود برنامه، تحقق چنین هدفی دور از دسترس به نظر می رسد.
این نماینده مجلس شورای اسلامی همچنین درباره یکی دیگر از دستاوردهای وزارت ارتباطات، گفت: راه اندازی سامانه‌ اندازه گیری و پایش کیفی شبکه‌ ارتباطات زیرساخت کشور به شرطی می تواند مفید باشد که به برطرف کردن عیوب شبکه کمک کند، به فرض اگر با همت وزارت ارتباطات مردم بتوانند متوجه شوند که ایراد شبکه از کجاست، اما این دانستن به بهبود کیفیت ارتباطی آنها کمک نکند، عملا نمی تواند مثمر ثمر باشد، مردم انتظار دارند اگر ایرادی در دسترسی آنها به شبکه وجود دارد کسی که مسوول مرتفع کردن آن است برای رفع اخلال هم وارد شود و صرفا اطلاع از نوع نقص، دردی را دوا نخواهد کرد.